ระหว่างขณะเดินทาง ก็จะพบเห็นผู้คนออกมาค้าขายทำงานหาเงิน แต่บางอาชีพทำงาน 7 วัน เท่ากับเงินเดือนเราเลย นึกไม่ถึงจริงๆค่ะ ในขณะที่คนขายไก่ทอดข้าวเหนียวส้มตำที่พังงาซื้อรถคันละล้านกว่าด้วยเงินสด แต่พนักงานระดับสูงแต่งตัวหรูหราเป็นหนี้แม้กระทั่งซื้อมือถือเครื่องเดียวไม่มีงานใดที่จะมั่นคงกว่างานอื่นๆ เพราะทุกงานต้องใช้แรงกายแรงใจทำ ไม่ไปทำก็ไม่ได้เงินค่ะ หาช่องของตัวเองให้เจอ
ผมเคยเห็นคนขายก๋วยเตี๋ยวป๊อกๆใต้ทางด่วน
ขายได้วันละ 7-8 พัน เดือนนึงกำไรไม่ถึงแสนก็เฉียดแสนต่อเดือน
ผมเคยเห็นคนขายไส้กรอกย่างชิ้นละบาท
ปั่นซาเล้งขายตอนกลางคืนขายได้วันละ 4-5 พัน
กลางวันขับรถคันเป็นล้านไปจ่ายตลาด
ผมเคยเห็น คนเข็นรถผลไม้
ขายได้วันละ 2-3 พัน แต่ขอโทษกำไรพวกนี้ 70%
เดือนๆ นึงมีเก็บเฉียดแสน
ผมเคยเห็นคนขายส้มตำไก่ย่าง
ขี่มอร์ไซค์พ่วงขายกับเมียสองคน
จอดตามไซด์งานก่อสร้าง จอดตามปั๊มน้ำมัน
วันนึงมีกลับบ้าน 6-7 พัน กำไรครึ่งนึง เดือนนึงเกือบแสน
ผมเคยเห็นคนขายซูชิ 5 บาท ตลาดนัด
ซื้อบ้านเงินสดหลังละ 5 ล้านมาแล้ว
ก็เล่นขายได้วันละ 1-2 หมื่น จะซื้อไม่ได้ได้ยังไง
5 บาทก็จริงเลือกไปเลือกมาคนเดียวเกือบร้อย
คนเหล่านี้ รวยเงียบๆ
แม้ไม่ได้ใส่สูททำงานห้องแอร์
แต่ขอโทษ…พวกนี้เดือนนึงหาเงินได้มากกว่า
พนักงานทั่วไปถึง 10 เท่า
แถวสะพานตากสิน
มีผู้หญิงคนนึงข้ามมาจากฝั่งธน
มาขายแซนด์วิช 20 บาท โต๊ะพับตัวเดียว
ขาย 2-3 ชั่วโมงได้ 2 พันกว่าบาท
หมูปิ้งเจ้านึงที่คลองถม คืนนึงขายได้ครึ่งแสน คิดดู
ถ้าไม่ดีจริง เขาไม่ทิ้งงานามาเข็นผลไม้ขายเต็มกรุงเทพหรอก
คนพวกนี้ไม่มีหรอกนะบัตรเครดิต เขามีแต่เงินสด คนพวกนี้มนุษย์เงินสด มนุษย์เงินล้าน แอดมินสังเกตุ พ่อค้าแม่ค้า มีมนุษยสัมพันธ์ดี กันทุกคนเลยค่ะ
Cr สามชายผักสด,3Boycafe,บ้านแชร์สามชาย เรียบเรียง 2BENEWS